Logika nie jest dla idiotów, czyli moglibyście, do qrwy nędzy, przestać odwracać implikacje?

Na potrzeby tego wpisu uznajmy, że Tokarczuk wypowiedziała takie zdanie: „Literatura nie jest dla idiotów”. Jest to ukryta implikacja (dla idiotów: wynikanie), czyli zdanie typu „jeżeli p, to q”, gdzie p i q oznaczają zdania logiczne (dla idiotów: zdania, które są prawdziwe lub fałszywe). W zapisie formalnym: jeżeli jesteś idiotą, to literatura nie jest dla ciebie. Czytam głosy oburzonych, którzy z pasją przekonują, że przecież można być inteligentnym człowiekiem, który nie czyta książek. Czyli istnieją nie-idioci, którzy nie czytają. Inaczej rzecz ujmując, nie jest prawdziwa implikacja: jeśli nie jesteś idiotą, to czytasz książki. Przyjmijmy, że p oznacza zdanie „jesteś idiotą”, a q - zdanie „czytasz książki” (czyli inaczej „literatura jest dla ciebie”). Wobec tego twierdzenie Tokarczuk to „jeżeli p, to nie q”, podczas gdy oburzeni są oburzeni zdaniem „jeżeli nie p, to q”, słusznie poniekąd wytykając jego fałsz. Sedno sprawy polega na tym, że twierdzenie Tokarczuk nie jest tożsame z twierdzeniem, które przypisują jej oburzeni. Ba, nawet nie ma wynikania w żadną stronę! Dowód formalny jest prościutki, ale nikogo nie przekona, zatem proponuję sprawdzić, że nie ma wynikania na przykładzie pewnych zdań p i q. Gdyby p było zdaniem „Tokarczuk ma więcej niż metr sześćdziesiąt wzrostu”, q - zdaniem „Tokarczuk ma mniej niż metr pięćdziesiąt wzrostu”, to wypowiedź Tokarczuk jest prawdziwa, a wypowiedź przypisywana jej przez oburzonych - niekoniecznie, bo Tokarczuk może mieć metr pięćdziesiąt pięć wzrostu (jeśli nie ma, to przyjmijmy, że Kalembas Krystyna jest tego wzrostu i podstawmy ją w p i q w miejsce Tokarczuk). Gdyby to ode mnie zależało, nie dałbym matury nikomu, kto nie rozumie, na czym polega problem z odwracaniem implikacji, bo z tym właśnie tu mamy do czynienia (czego mi się nie chce tłumaczyć dokładniej).