Akcja osadzona jest w roku 1996, czyli w erze przedkomórkowej, kiedy telefonowanie wymagało umiejętności wykręcania numerów na tarczy. Na szczęście wytłumaczono chłopcom z obsady, jak się to robiło, przeto w tym aspekcie wypadli wiarygodnie, choć wonczas nie było dzisiejszej mody na tatuaże widoczne na ich torsach - więc i tak mamy anachronizm. Być może chodziło również o to, że przyznanie się do homoseksualizmu w gronie znajomych rodziło wtedy większe skutki niż wzruszenie ramion. Dlatego jeden z chłopców mocno jest zmieszany seksualnymi kontaktami z drugim, a trzeci wyzywa się od pedałów. A miało być przyjemnie, bo to listopadowe wakacje pod namiotem na argentyńskim wybrzeżu, poza tym napatoczyła się dość swobodna panna, a tu klops. Widz w mojej osobie też ma klops, bo ani się szczególnie nie wzruszył, ani też się nie uśmiał. Wyobrażam sobie tych chłopaków dzisiaj, już po czterdziestce, kiedy wspominają tamto lato. Nic takiego w sumie się nie stało - mówią sobie. - Wyobraźcie obie, że ktoś o tym by nakręcił film. Dobre, nie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz