Maciej Giertych robi dzieciom wodę z mózgu

Kiedyś to umiano rozstrzygać spory naukowe! Nie to, co dzisiaj, kiedy już tysiąc razy wytłumaczono, że inteligentny projekt to pseudonaukowa przykrywka dla kreacjonizmu. Nikt dzisiaj śmiałków nie spali na stosie, ani do loszku nie wtrąci. Wątpliwości, które podnoszą „inteligentni”, dzielą się na trzy zasadnicze grupy: fałszywe (bo oparte na błędnych przesłankach), całkowicie do uzgodnienia z dzisiejszym stanem wiedzy oraz te, na które nie umiemy obecnie odpowiedzieć. Jeśli nie wiemy, to nie wiemy, łatanie luk w naszej wiedzy jakimkolwiek bogiem to żadna odpowiedź. Jak rozumiem z relacji, jako autor książki „Ewolucja, dewolucja, nauka” profesor Giertych maskuje swoje kreacjonistyczne przekonania, a tylko podsuwa swoje zastrzeżenia do teorii ewolucji. Gdzie indziej nie hamował się wciskając nam bajki o zgodnym pożyciu ludzi i dinozaurów. Dewolucja to koncepcja, według której podobno nie jest możliwy przyrost informacji genetycznej, a jedynie jej stały ubytek. Książki nie mam zamiaru czytać, ale znam wiarygodne opinie, że koncepcje Giertycha to czysta spekulacja nie poparta rzetelnymi badaniami. Najlepsze jest to, że dzieło zostało podobno wydane przepięknie, a jego bezpłatne egzemplarze trafiły do bibliotek szkolnych w Polsce. Skoro książkę napisał profesor biologii, to może rzeczywiście coś w tym jest? Miejmy nadzieję, że jak najmniej nauczycieli biologii tak pomyśli. Nie wiem, czy program biologii zmienił się od moich czasów szkolnych, z których pamiętam przerażające mitozy i mejozy oraz odróżnicowanie komórek miękiszu pierwotnego, podczas gdy punkt spojrzenia od strony ewolucji wydaje mi się dużo ciekawszy. Ewolucji ze szkoły nie pamiętam w ogóle, no bo kto powiedział, że w szkole ma być cos ciekawego.


Z komentarzy pod filmem: They're grammar are horrible (IMakeThings5), +IMakeThings I beleev its "there grammer our whoreable" (John Barker1).