Bohater tytułowy to ciekawy przypadek, bo trudno mi przywołać jakiś jego odpowiednik literacki lub filmowy ze znanych nam wcześniejszych dzieł. Jak twierdzą filologowie klasyczni, wszystko już napisali Grecy, a my tylko przetwarzamy. Mortdecai zapuścił właśnie wąsa i chwali nim się wszystkim dokoła, atoli Johanna, żona jego, nie może ścierpieć męża z tą niby-waginą pod nosem. Jest to główny temat ich przekomarzań, a po chwili przechodzą do spraw trzeciorzędnych, czyli ośmiomilionowego długu Mortdecaia wobec Jej Królewskiej Mości w formie nieuregulowanych należności podatkowych. Przyjdzie przekształcić posiadłość rodową w muzeum? Sytuacja Mortdecaia ulega zmianie, kiedy podejmuje współpracę z inspektorem Martlandem w sprawie obrazu Goyi, przy kradzieży którego zamordowano renowatorkę. W zabójstwo uwikłany jest znany terrorysta Strago. Kompetencje Mortdecaia wynikają z jego zainteresowania nie całkiem legalnym obrotem dzieł sztuki i jego koneksjami w szemranym półświatku. W perypetiach związanych z serią podróży bliższych i dalszych towarzyszy Mortdecaiowi nadzwyczaj wierny, dzielny i jurny Jock. Są gonitwy, pojedynki, włamania, podstępy, ale kwestia zasadnicza to ta, czy Mortdecai zgoli swój wąs pod wpływem żony - tę kwestię poruszy już redaktor Janicka. Ten film to całkiem udana komedia, najbardziej dzięki ścieżce dialogowej, nad którą ktoś najwyraźniej popracował. Lub dobrze spisał z książki, na podstawie której to zrobiono. Przy okazji zauważę, że w filmie wystąpił znany mi z Hollyoaks Guy Burnet w roli asystenta inspektora.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz